12. Εισήγηση της Ειδικής Εισηγήτριας της Νέας Δημοκρατίας Αικατερίνης Παπακώστα - Σιδηροπούλου

ΕΙΣΗΓΗΣΗ

ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ - ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

(Η΄ ΕΝΟΤΗΤΑ)

Αρθρα 5, 101Α, 108 παρ. 1,2 και 111 παρ. 6

Η όγδοη ενότητα αφορά στα άρθρα 5, 101Α, 108 παράγραφος 1 και 2 και 111 παράγραφος 6.
Στο άρθρο 5, το Σύνταγμά μας ορίζει -όσον αφορά στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και την προσωπική ελευθερία- ότι καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας. Όλοι, όσοι βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια απολαμβάνουν της απόλυτης προστασίας της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας, χωρίς διακρίσεις. 
Αναφέρω τις γενικές αρχές: Η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Απαγορεύονται ατομικά και διοικητικά μέτρα, τα οποία περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη χώρα. Επίσης, ο καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας. 
Η προτείνουσα Βουλή, στο άρθρο 5, προτείνει, με την προσθήκη νέας παραγράφου, η οποία θα αποτελέσει το συνταγματικό θεμέλιο, την προστασία των ζώων. Αναφέρεται ότι το κράτος λαμβάνει ιδιαίτερα μέτρα για την προστασία των ζώων.
Παρά το γεγονός ότι εισηγούμαι, σε αυτήν την ενότητα, τα άρθρα, στα οποία προηγουμένως αναφέρθηκα, νομοτεχνικά θεωρώ ότι η κατατεθείσα από πενήντα οκτώ συναδέλφους πρόταση, που αφορά στην προστασία των ζωών από την βαρβαρότητα και στα δικαιώματά τους, θα πρέπει να υπαχθεί σε άλλο άρθρο, πλην του άρθρου 5, το οποίο αφορά στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, την προσωπική ελευθερία. 
Βεβαίως, θα μπορούσε, κατά τη γνώμη μου, παρά το γεγονός ότι δεν έχω κανένα λόγο να μην υποστηρίξω την πρόταση αυτή, να ενταχθεί στο άρθρο 24. Τότε όμως, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, με αφορμή τη συζήτηση - τότε και σήμερα - για το άρθρο 24, το οποίο αφορά κυρίως στα δάση- είπε ότι εκεί μπορεί να περιέχεται η άγρια πανίδα, αλλά δεν περιλαμβάνονται τα οικόσιτα ζώα. 
Θεωρώ, λοιπόν, ότι, ναι μεν, ψήφισε η Βουλή - και γι’ αυτό είμαι υποχρεωμένη να το εισηγηθώ- για την προστασία των ζώων, όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες και σε άλλα συντάγματα ευρωπαϊκών χωρών, όπως, παραδείγματος χάριν, στο άρθρο 20α του Γερμανικού Θεμελιώδους Νόμου ή στο άρθρο 72 του Συντάγματος της Σλοβενίας και σε μία σειρά άλλων συνταγματικών διατάξεων που περιλαμβάνονται στους Θεμελιώδεις Καταστατικούς Χάρτες άλλων Χωρών της Ευρώπης. Εκεί προβλέπεται υποχρέωση της πολιτείας να εγγυάται τους στοιχειώδεις όρους διαβίωσης και των ζώων, με νομοθετήματα και δικαστικές αποφάσεις, όπως και την προστασία των ζώων από τη βαρβαρότητα.
Η πρόταση και η διατύπωσή της, έτσι όπως ήλθε από πενήντα οκτώ συναδέλφους και υπερψηφίστηκε από την προτείνουσα Βουλή, έχει ως σκοπό να προστατεύσει το δικαίωμα αυτό με συνταγματικό τρόπο, έτσι ώστε να μην αφήνεται –αυτή είναι η αιτιολογική έκθεση, έτσι όπως υπερψηφίστηκε από την πλειοψηφία της προτείνουσας Βουλής - στη διακριτική ευχέρεια του κοινού νομοθέτη, παρά το γεγονός ότι εγώ πιστεύω –και θέλω να καταγραφεί- ότι ο κοινός νομοθέτης θα μπορούσε να επιλύσει αυτό το ζήτημα και δεν θα χρειαζόταν αναφορά του στο Σύνταγμα της χώρας, για να νομοθετήσει. Πολλές φορές, δε, δεν βοηθάμε το νομοθέτη αν, εκτός από την κατευθυντήρια γραμμή, καθορίζουμε πιο πληθωρικά το πλαίσιο, μέσα στο οποίο, ανάλογα με τις συνθήκες, θα κινηθεί. 
Το επόμενο άρθρο έχει  ιδιαίτερη σημασία. Είναι το άρθρο 101 Α, το οποίο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αφορά στις Ανεξάρτητες Αρχές, όπου πολύς λόγος έχει γίνει από πολλές πλευρές, κατά καιρούς και είναι πάντοτε ένα ζήτημα, το οποίο μας απασχολεί. Βεβαίως και η Επιτροπή για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, ασχολείται με το ζήτημα αυτό στην όγδοη ενότητα. Κατά το Σύνταγμα, όπου προβλέπεται η συγκρότηση και η λειτουργία Ανεξάρτητης Αρχής, τα μέλη της διορίζονται με ορισμένη θητεία και διέπονται από προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία, όπως ο νόμος ορίζει. Αυτό είναι το προϊσχύον συνταγματικό πλαίσιο. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την επιλογή και την υπηρεσιακή κατάσταση του επιστημονικού και λοιπού προσωπικού της Υπηρεσίας, που οργανώνεται για την υποστήριξη της λειτουργίας κάθε Ανεξάρτητης Αρχής και με τον Κανονισμό της Βουλής ρυθμίζονται όσα αφορούν στη σχέση των Ανεξάρτητων Αρχών με τη Βουλή και ο τρόπος άσκησης του κοινοβουλευτικού ελέγχου.
Η προτείνουσα Βουλή έκανε την εξής προσθήκη: Προστίθεται παράγραφος 4, ως εξής: «Με ειδικό νόμο μπορούν να υπαχθούν στις διατάξεις του παρόντος άρθρου» -δηλαδή του άρθρου 101Α, που αφορά τις Ανεξάρτητες Αρχές- «η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και η Επιτροπή Ανταγωνισμού». Η σκοπιμότητα αυτής της προσθήκης από τη Βουλή, η οποία την πρότεινε και υπερψηφίστηκε και έχει έλθει προς συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή για το Σύνταγμα, είναι ότι το 2001 ορίστηκε,  ποιές Ανεξάρτητες Αρχές πρέπει να προβλέπονται στο Σύνταγμα. Το κριτήριο, που επικράτησε τότε, είναι, πως στο Σύνταγμα κατοχυρώνονται Ανεξάρτητες Αρχές, που συνδέονται με την προστασία συνταγματικών δικαιωμάτων ή βασικών θεσμικών εγγυήσεων, όπως είναι οι προσλήψεις των δημοσίων υπαλλήλων, δηλαδή με τη λειτουργία του κράτους δικαίου και της ισονομίας. Οι Ανεξάρτητες Αρχές είναι ενδιάμεσες εξουσίες, οι οποίες γίνονται για να υπερασπίζονται τη νομιμότητα από τη μία και τα δικαιώματα του πολίτη από την άλλη. Είναι θεσμικά, δηλαδή, αντίβαρα και κρίνεται απαραίτητο να τύχουν ιδιαίτερης προστασίας. Για λόγους, λοιπόν, δημοσίου συμφέροντος προτάθηκε, επίσης, από πενήντα οκτώ Βουλευτές, με την πρωτοβουλία του σημερινού Προέδρου της Βουλής, κ. Δημήτριου Σιούφα, η ενδυνάμωση των δύο αυτών Ανεξάρτητων Αρχών, δηλαδή της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας και της Επιτροπής Ανταγωνισμού, σε συνταγματικό επίπεδο, καθώς, κατά την αιτιολογική έκθεση, ασκούν αποφασιστικές και κρίσιμες αρμοδιότητες, πρώτον, για το δημόσιο συμφέρον, δεύτερον, για την αγορά και τρίτον και σημαντικό, για την εθνική οικονομία. 
Κατά συνέπεια, λοιπόν, θεωρείται ότι η Επιτροπή μας, με βάση την απόφαση της προτείνουσας Βουλής, με αυτό το σκεπτικό, με αυτό το περιεχόμενο, θα πρέπει τις δύο αυτές Ανεξάρτητες Αρχές, δηλαδή την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και την Επιτροπή Ανταγωνισμού, να τις συμπεριλάβει στο άρθρο 101 Α, για τους τρεις κρίσιμους λόγους, τους οποίους σας προανέφερα. Και είναι κρίσιμοι, επίκαιροι και ουσιαστικοί λόγοι. Δηλαδή για λόγους δημοσίου συμφέροντος, για λόγους που αφορούν την αγορά και για λόγους που έχουν να κάνουν με την εθνική μας οικονομία.

Η επόμενη πρόταση αφορά στην τροποποίηση του άρθρου 108, σχετικά με τον Απόδημο Ελληνισμό. 
Το ισχύον συνταγματικό πλαίσιο ορίζει, πως το κράτος μεριμνά για τη ζωή του Απόδημου Ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με τη Μητέρα Πατρίδα. Ακόμα, μεριμνά για την παιδεία και την κοινωνική και επαγγελματική προαγωγή των Ελλήνων που εργάζονται έξω από την επικράτεια. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την οργάνωση, τη λειτουργία και τις αρμοδιότητες του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού, που έχει ως αποστολή του την έκφραση όλων των δυνάμεων του απανταχού Ελληνισμού. Αυτό είναι το ισχύον συνταγματικό πλαίσιο. 
Προτείνεται, λοιπόν, από τους συναδέλφους, οι οποίοι είχαν αυτήν την πρωτοβουλία και η οποία υπερψηφίστηκε από την προτείνουσα Βουλή, αναδιατύπωση και όπου υπάρχει ο όρος «Απόδημος Ελληνισμός» να αντικατασταθεί με τον όρο «Ελληνισμός της Διασποράς». Η πρόταση αυτή έγινε από πενήντα έξι Βουλευτές και, αντί να λέγεται πλέον «Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού» το συμβούλιο το οποίο επιλαμβάνεται των θεμάτων, που σας είπα προηγουμένως και των προνοιών στις οποίες αναφέρθηκα, θα λέγεται πλέον «Συμβούλιο Ελληνισμού Διασποράς». Η φιλοσοφία αυτής της πρότασης, η οποία ετέθη στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Απόδημου Ελληνισμού - όπου συμμετείχαν όλα τα κόμματα κι η απόφαση είναι ομόφωνη – είναι να γίνει αυτή η αναθεώρηση, διότι θεωρούμε ότι είναι ανάγκη να επισημανθεί και να διευκρινιστεί ότι με την αναφορά «Απόδημος Ελληνισμός», που γίνεται στο Σύνταγμα, δεν συμπεριλαμβάνεται όλος ο εκτός του ελλαδικού χώρου ελληνισμός. Δηλαδή, δεν συμπεριλαμβάνονται οι Έλληνες της Κύπρου, της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου, της Τενέδου, της Βορείου Ηπείρου και άλλοι. Επίσης, είναι αμφίβολο, αν σε αυτήν την κατηγορία συμπεριλαμβάνονται Έλληνες δεύτερης ή τρίτης γενιάς, οι οποίοι εκεί γεννήθηκαν και μεγάλωσαν, επομένως δεν είναι ξενιτεμένοι από τον ελλαδικό χώρο. Για αυτόν τον λόγο, έγινε αυτή η πρόταση, ως προς το άρθρο 108 του Συντάγματος, ότι όλος ο Ελληνισμός, εκτός του ελλαδικού χώρου, είναι πλέον δόκιμο να λέγεται «Ελληνισμός της Διασποράς». Με την προσθήκη, την οποία οι συνάδελφοι κατέθεσαν για την αναδιατύπωση του άρθρου 108, λύνεται αυτό το ζήτημα με συνταγματικό τρόπο. 
Το άρθρο 111 παράγραφος 6 αφορά συντακτικές πράξεις και ψηφίσματα, όπου ουσιαστικά η ισχύουσα διάταξη είναι η διάταξη του άρθρου 19 του νομοθετικού διατάγματος 3370/1955 «Περί κυρώσεως του Κώδικος Ελληνικής Ιθαγενείας» και εξακολουθεί να ισχύει, ώσπου να καταργηθεί με νόμο. 
Καταργείται, λοιπόν, η παράγραφος 6. Προτείνεται από τη Νέα Δημοκρατία η αναθεώρηση αυτής της μεταβατικής διάταξης, άρθρο 111 παράγραφος 2 και 6, ώστε να καταστεί δυνατή η ομαλή έναρξη εφαρμογής των αντίστοιχων διατάξεων, που θα προκύψουν από την αναθεώρηση, όπως αυτή οριοθετείται από τις κατά τα ανωτέρω προτάσεις.